Działały tu zakłady meblarskie, smolarnie, lasy dostarczały budulca. Była to jednak racjonalna, jak na miarę ówczesnej wiedzy gospodarka, która nie dopuszczała do dewastacji lasów tak częstej w innych regionach. Tutejsze knieje dotrwały do naszych czasów w stanie wysokiej naturalności i należą do najbogatszych pod względem flory i fauny obszarów w kraju.

Z inicjatywy leśników i przyrodników dla ochrony całości najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych w 1974 roku utworzono Roztoczański Park Narodowy z pięcioma dużymi rezerwatami ścisłymi.

To miejsce upodobał sobie Jan Zamoyski, długo o nie zabiegał i dopiero zwycięstwo w bitwie pod Byczyną w 1588, uwięzienie Maksymiliana z Habsburgów - pretendenta do tronu Polski, oraz jego popleczników umożliwiło nabycie zadłużonych za 80 tys. zł włości. Transakcja odbyła się w sposób niezgodny z ówczesnym prawem, jednak bardzo dobra znajomość przepisów umożliwiła uprawomocnienie zakupu. Zwierzyniec powstaje obok wsi Ruda, w lasach, gdzie najpierw wybudowano dworek myśliwski o wymiarach 60x14m, którego gośćmi byli nie tylko najwyżsi dostojnicy państwa, ale także królowie. Wokół dworku powstaje nowa osada Zwierzyniec, której nazwa pochodziła od założonego tutaj w końcu XVII wieku pierwszego w Polsce zwierzyńca, obejmującego dolinę Świerszcza, dzisiejsze Stawy Echo, Czarny Staw i lasy sięgające do Malowanego Mostu. Zwierzyniec ten zwany był „Parkanem", a jego powierzchnia wynosiła 150 ha i miała obwód 3 km. W Zwierzyńcu hodowano jelenie, sarny, łosie, daniele i tarpany.

Od 1806 r. stopniowo przenoszono do Zwierzyńca administrację Zarządu Ordynacji Zamojskiej. Na jej potrzeby wybudowano murowane oficyny dworku, dla plenipotenta i Zarządu O.Z.

W lasach prowadzono planową gospodarkę i w XIX wieku stosowano metodę okresowo – powierzchniową, która wymagała planu urządzania lasu dla obrębu na całą kolej rębu (80-120 lat). Natomiast w okresie międzywojennym stosowano metodę kombinowaną urządzania lasu, polegającą na połączeniu: metody klas wieku i metody drzewostanowej, a plany zrębów zupełnych sporządzono na 10 lat a przrębnych na 20 lat. Należy wspomnieć, że za Stanisława Kostki Zamoyskiego prowadzono szkołę dla leśniczych typu kursowego.

W okresie międzywojennym powstają:

rezerwaty – Bukowa Góra (1936), Czartowe Pole, Dolina Rzeki Szum, Jarugi.

pomniki przyrody: Dąb Florian we Floriance, stare dęby w Górecku Kościelnym, aleje lipowe itd.

Od 1904 r. działają we Floriance doświadczalne szkółki leśno – ogrodowe, posiadające system nawadniania i o produkcji ok.600 tys. sztuk/rok. Sprowadzano tam różne gatunki drzew egzotycznych np. korkowca amurskiego (Phellodendron amuranse), mahonię (Mahonia aquifolia), amerykańskie głogi (Cartegus sp.), żywotnika olbrzymiego (Thuja plicata), iglicznie trójcierniową (Gleditsia triacanthos) i wiele innych. Niektóre z nich rosną do tej pory. W okresie międzywojennym istniała koncepcja utworzenia parku narodowego z części tzw. lasów zwierzyniecko-kosobudzkich, Turzynieckich Dołów i Doliny Wieprza, jednak plany te pokrzyżowała wojna.

Ordynację Zamojską zlikwidowano w 1944 r. na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej, jej grunty stały się własnością państwową. Dn. 25.07.1944 r. w Lublinie powstaje regionalna administracja nad lasami państwowymi. Na podstawie okólnika Dyrekcji Lasów Państwowych z dn. 28.08.1944 roku powołano 8 obwodów inspekcyjnych i utworzono 52 nadleśnictwa, w tym czasie powstało również Nadleśnictwo Zwierzyniec.